Anonymous napisał(a):(np. skręcanie przy pomocy "zamiatania" tylną nogą - podstawowy i bardzo częsty błąd deskarzy-uniemożliwiający poprawne krawędziowanie).
Tylko tak udało mi się zapanować nad deską przy niewielkich prędkościach. A szybciej się bałem bo nie umiem. Rozumiem, że szusowanie na desce jest poprawną techniką, ale wymaga nieco obycia.
Dla mnie, narciarza konserwatysty poruszającego się nadal na archaicznie długich i nie wciętych w talii nartach, przygoda z dechą skończyła się na pierwszej próbie. Udawało mi się zjechać bez wywrotki, ale tylko i wyłącznie zamiatając tylną nogą. Niemniej najmniej podobao mi się głupie uczucie skrępowania nóg. Odstęp między nimi się nie zmienia, co dla mnie jest bardzo niewygodne zarówno anatomicznie, jak i psychicznie.
Nie potępiam "snołbordu" ale to nie dla mnie. Zostaję przy dwóch dechach. Ugh!!
. Na ostatnim wspólnym wyjeździe jeździliśmy się na Żarze, gdzie monotonny jak dla mnie i raczej płaski stok wymusza na mnie jazdę prawie na krechę, bo do skręcania na dwumetrowych nartach potrzebuję trochę prędkości. Piotrek startując razem ze mną dojeżdżał na dół maksymalnie 10-15 sekund po mnie... Stok ma 1600m długości, więc dla mnie ten gość to nasz polski Zurbrigen (nie pasjonuję się narciarstwem alpejskim i to nazwisko jakoś tak zapamiętałem). Oczywiście można się przyczepić do jego techniki (do mojej zresztą też), ale zasuwa rewelacyjnie. Może to zasługa jego dziewczyny, która jeździ od dziecka? Ale na pewno ma chłop talent.
Wybieram się na nie we ferie aż do Austrii z turystyką studencką. Pierwszy raz zwiedzę zagraniczne góry. Słyszałam, że góry austriackie sa bardzo fajne na narty. Był ktos już z was w Austrii?
. Ja wiem, że to deska i to deska no ale... wystarczy chwilę się nad tym zastanowić.